کسایی که خارج از ایران زندگی میکنن، حالا چه به خاطر درس، چه کار غیر از مشکلات زندگی تو یه کشور دیگه یه سری مسائل دارن که اگه اطرافیان رعایت کنن روحیهشون خیلی بهتر میشه. بهشون قول بدیم اگر اینجا اتفاقی میافته حتما بهشون خبر بدیم، نگفتنش باعث میشه همیشه استرس یه اتفاق بد همراهشون باشه خصوصا الان تو دوره کرونا که اخبار بد زیاد شده. اکثر کشورهای خارجی، اگه ببینن یه نفر با کارت اعتباریش داره برای ایران خرید میکنه، حسابش رو مسدود میکنن. از طرف اون به کسی قول ندیم که براش اشتراک جایی رو میخره یا پولی رو جا به جا میکنه. آوردن یه سری از داروها و تجهیزات الکترونیکی تو بعضی از فرودگاهها جرمه، اگه داره میاد قبل اینکه بگیم دارویی رو برای کسی بیاره، حتما با خودش چک کنید، شدنی هست یا نه. دانشگاهها برای جذب دانشجو یه سری قواعد دارن و با پارتیبازی کسی رو قبول نمیکنن، اگه یه نفر داره اونجا تحصیل میکنه، نمیتونه به این راحتیها کسی رو ببره. در ضمن خیلی از دانشجوها تو آپارتمانهای اشتراکی زندگی میکنن و کسایی که شاغلن هم سخت میتونن مرخصی بگیرن، اگه کسی داره میره کشور محل اقامتشون بدون هماهنگی نگیم بره خونه اونا.