اگه خشم رو جدی نگیریم هم به خودمون آسیب میزنیم هم بقیه. برای استفاده از خشم بدون خشونت باید این ده تا کار رو انجام بدیم: انکار خشم مثل این میمونه که چراغ داشبورد را برداریم که یه وقت هشدار نده موتور ماشین مشکل داره. خشم نشوندهندهی اینه که یه نیازی توی ما برآورده نشده و باید رفتار طرف مقابل رو دوباره و بدون پیشداوری ببینیم و بفهمیم کدوم رفتارش باعث شده عصبانی بشیم به این فکر کنیم که این رفتار چه حسی تو ما ایجاد میکنه این احساس ممکنه غم، ترس، حسادت یا عذاب وجدان باشه، یه چیزی غیر از خشم تمام افکاری که داره سرزنشمون میکنه رو بذاریم کنار. و پیدا کنیم این احساس بخاطر کدوم نیازمون بوده. اگه با دستور دادن به ماشین میشه کاری کرد که دیگه جوش نیاره، با دستور دادن به طرف مقابل هم نیازمون برطرف میشه! بکن نکنها رو بذاریم کنار خواستهمون رو شفاف مشخص کنیم چیه و کیفی صحبت نکنیم! حواسمون باشه تو زندگی بازی برد-برد جواب میده پس خواسته طرف مقابل رو هم در نظر بگیرم حرف بزنیم و خواستهمون رو بگیم، البته نه با سرزنش. اول احساسمون رو بگیم بعد بگیم دقیقاً چی میخوایم.