وسواس فکری عملی یا (Obsessive-Compulsive Disorder)OCD یه جور اختلال مزمنه که بین دو درصد مردم شایعه. کسایی که OCD دارن یه سری فکر مدام میاد تو ذهنشون مثلا:
به این فکرا میگن Obsessions. این Obsessionها باعث میشن آدمها مضطرب بشن. مصداق بیرونی OCD معمولا یا ترس از میکروب و کثیفیه، یا توجه زیاد به تقارن و ترتیب قرارگیری چیزهای مختلف، یا افکار شدیدا انتقادی و تهاجمی نسبت به خود فرد یا بقیه مثلا تو ذهنشون این فکرا میاد:
"من بهت نگفته بودم؟ دیدی اینجوری شد؟ خاک بر سرت، چقدر من خرابکاری میکنم، تو نمیتونی، این دفعه هم گند میزنم."
اضطرابِ این افکار باعث میشه طرف احساس کنه برای آروم کردن خودش مجبوره رفتار یا مناسک خاصی رو تکرار کنه. به این مناسک اجباری میگن Compulsions. این کارها یا مناسک شامل تمیز کردن و شستن یا مرتب کردن، چک کردن چند باره همه چی یا شمارش اجباری و زیر لب یه چیزی رو گفتن. البته اینکه یه وقتا یه چیزیو دوبار چک میکنیم به این معنی نیست که OCD داریم. رفتار اجباری نه دست خود طرفه، نه ازش لذت میبره و ضمنا حداقل روزی یه ساعت وقت صرف این افکار و اعمال میکنه جوری که زندگی روزمره اش مختل میشه. درمان OCD معمولا یه ترکیبی از دارو درمانی و درمان رفتاری شناختیه.
کسایی که OCD دارن، میدونن رفتارشون منطقی نیست ولی دست خودشون نیست و ازش اذیت هم میشن. پس جای اینکه نصیحت کنیم سر کوفت بزنیم یا سعی کنیم با عامل اضطرابزا مواجهشون کنیم همدلی کنیم و درمان رو بسپریم به درمانگر.