7 قانون نانوشته‌ی برنامه‌نویس‌ها
برنامه‌نویس‌ها موقع کار یه سری قوانین نانوشته دارن:
وقتی موقع کار با صدای بلند آهنگ گوش می‌دن، یعنی خیلی تمرکز می‌خوام، اون موقع اگه کاری اورژانسی نیست نباید رفت سراغ‌شون!
اگه تو اتاق در بسته کار می‌کنن، وقتی کسی می‌خواد بره تو باید در بزنه، موقع بیرون رفتن هم در رو ببنده.
دست زدن به سیستم‌شون خط قرمزشونه! خصوصاً اگه تنظیمات نور یا ارتفاع ال‌سی‌دی، بهم بخوره.
موقع کار فست‌فود و کافئین زیاد می‌خورن و ضررهاش رو هم می‌دونن نباید به رژیم غذایی‌شون گیر داد.
نباید،به اینکه دورکارن یا نیستن کار داشت، خروجی مهمه.
تلفنی حرف زدن موقع کار، تمرکزشون رو بهم می‌زنه قبل از زنگ زدن باید بهشون پیام داد، اگه جواب دادن بعد زنگ زد.
اگه کسی بهشون سفارش کار یا اصلاحیه داد، دقیقاً بگه چه خروجی‌ای می‌خواد، زمان تحویل کار روهم برنامه‌نویس تعیین می‌کنه، سفارش دهنده نباید سواد برنامه نویسی‌اش رو به رخ‌شون بکشه و بگه دو تا ایف بزن یه دونه وایل. چون ممکنه جواب بدن: اگه بلدی خودت بنویس!